ابزار هدایت به بالای صفحه

غمـــ پنهانــــی

سرخوش ز سبـوی غـم پنـهانـی خویشـم
چون زلـف تو سرگرم پریشانـی خویشـم
در بزم وصـال تو نگویـم ز کم و بیـش
چون آینه خو کرده به حیرانـی خویشـم
لب باز نکردم به خروشـی و فغانـی
من محرم راز دل طوفانـی خویشـم
یک چند پشیمان شـدم از رندی و مستـی
عمریـست پشیمان ز پشیمانـی خویشـم
از شوق شکر خند لبـش جان نسپـردم
شرمنده جانان ز گران جانـی خویشـم
بشکسته تر از خویـش ندیدم به همـه عمـر
افسرده دل از خویشـم و زندانـی خویشـم
هر چنـد امین بسته ی دنیـا نیم امـا
دلبستــه ی یاران خراسانـی خویشـم

(( رهبـر معظم انقـلاب: امام خامنـه ای ))
پاسخ:سلام ممنون از شعر ارسالی شما ما وب شما را فراموش کردیم خوشحال می شویم وب خودتان را به صورت کامل وارد نمایید این شعر را به یک پست در صفحه اصلی تبدیل می کنیم