ابزار هدایت به بالای صفحه

حتما دیده یا شنیده‌اید که وقتی یک گروه سارق حرفه‌ای، قصد انجام سرقت  مهم و بزرگی دارند،  ترفندهای

مختلفی به کار می‌برند تا هرچه بیشتر موفقیت‌شان را تضمین کند. یکی از این ترفندها، صحنه‌سازی

و ایجاد حوادث صوری و ساختگی است. حوادثی که باعث می‌شود حواس مردم و

نگهبانان محل مورد نظر به سوی آن حادثه ساختگیپرت شده و سارقان با بهره‌گیری از

این غفلت، به راحتی مقصود خود را عملی کنند. در این روش معمولا فرد یا افرادی از

باند سارقان  در قالب مردم عادی و حتی در هیات مامور محافظ به قصد کمک کردن و

حل مشکل یا برقراری نظم و...

در بین مردم عادی و در محل حضور دارند و اتفاقا همان‌ها هستند که هدایت جریان و

افکار عمومی را بر عهده می‌گیرند و با زرنگی صحنه را برای حلقه اصلی ماجرا آماده می‌کنند.

این شگرد، تنها در سرقت‌ها و فیلم‌های ژانر پلیسی و کارآگاهی کاربرد ندارد، بلکه

کاربرد بسیار مهم و اصلی آن در عالم سیاست، بمنظور جهت دادن و در اصل انحراف

افکار عمومی و مسئولان کشورهاست.

شگردی که غرب به خاطر سابقه استعماری و سراسر خباثت و جنایتش در آن متبحر و کارکشته است و بارها

و بارها آن را در جهان به کار گرفته و در بسیاری از موارد نیز، به نتیجه مطلوب رسیده است.

برای آنها مقدمات این روش مهم نیست! مهم این است که مردم و حافظان آن گوهر گرانبها، حواسشان از

حادثه اصلی پرت شود. در همه این موارد، از حوادثی استفاده می‌شود که فی نفسه مهم و خطیر است اما

در مقایسه با حادثه اصلی و آنچه انتظار مردم را می‌کشد، هیچ است و اصلا نباید آن حادثه فرعی را به هیچ

انگاشت! و این فقط در سایه شناخت این شگردها حاصل می‌شود.در مدل سیاسی این شگرد، برخی خواص

و جریانات با همراهی مطبوعات و رسانه‌های آلوده، نقش همان کسانی را ایفا می‌کنند که با صحنه‌سازی

حواس مردم را پرت می‌کنند تا دزدان به راحتی به غارت و دستبرد دست بزنند. و البته در این بین نقش رسانه‌ها

بسیار برجسته‌تر از سایر اجزا است.

به نحوی که قاطعانه می‌توان گفت بدون حضور آنها، امکان شکل‌گیری این‌چنین سناریوهای خیانت‌آمیزی وجود

ندارد.